به گزارش مجمع جهانی اقتصاد، کریدور رشد آسیا-آفریقا (AAGC) یک چشم‌انداز مشارکتی بین هند و ژاپن است تا شبکه‌ای صنعتی ایجاد کنند که آسیای شمال شرقی، جنوب شرقی، جنوب و آفریقا را در کل منطقه هندو-پاسیفیک به هم مرتبط ‌کند. به نظر می‌رسد هدف این کریدور مقابله با «کمربند اقتصادی جاده ابریشم» باشد، چون هم‌پوشانی زیادی در پوشش جغرافیایی و حوزه‌های همکاری بین AAGC و جاده ابریشم وجود دارد.

نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، اعلام کرده هند و ژاپن برای توسعه کریدور رشد آسیا-آفریقا همکاری نزدیکی خواهند داشت و AAGC ابزاری کاربردی در ایجاد کانال‌های تولید جدید، توسعه و تعمیق زنجیره‌های ارزش فعلی، تضمین همکاری اقتصادی وفنی برای افزایش ظرفیت‌ها، تسهیل تبادل نیروی کار بین دو قاره و دستیابی به رشد پایدار در بلندمدت خواهد بود. به جز آن، این دو کشور به دنبال افزایش مبادلات فردی شامل توریسم، آموزش و ارتقای دانش، در کنار استراتژی‌های توسعه اقتصادی هستند.

هند و ژاپن معتقدند فعالیت مشترک آنها در این پروژه و اضافه کردن آفریقا به عنوان منطقه‌ای کلیدی در این پروژه، برای مقابله با سلطه‌گری چین، یک الزام است.

با وجود موانع متعدد پیش رو، AAGC در بلند مدت توسعه پیدا می‌کند و طرح جاده ابریشم چین را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار می‌دهد. نگرانی‌ها در مورد قدرت گرفتن چین، محرک مهم توسعه یافتن AAGC است.

با وجودی که چین تکرار کرده به مسیر یک توسعه صلح‌آمیز، پرورش نوع جدیدی از روابط بین‌الملل و ساخت جامعه‌ای که بشر در آن آینده مشترکی دارد متعهد است، اما دولت‌های ژاپن و هند واکنش مثبتی نشان نداده‌اند. از نظر ژاپن، «توسعه اقتصاد چین در آفریقا به بهای نقض حقوق بشر و حاکمیت درست، انجام می‌شود و فقط برای منافع هسته‌ای پکن حمایت جلب می‌کند.» بنابراین، ژاپن و هند قصد ندارند AAGC را به عنوان جایگزینی برای جاده ابریشم رها کنند. این در حالی است که دولت ایالات متحده آمریکا هم از این اتحاد علیه چین استقبال کرده است.

چین باید از داشتن یک ذهنیت حاصل جمع صفر اجتناب کند. لازم است این کشور، پیشرفت AAGC را از نزدیک دنبال کند تا ارتباط سیاسی خود را با ژاپن و هند توسعه دهد و حتی به دنبال همکاری با آنها در کریدور باشد.